Preminuo veliki pozorišni reditelj

U Beogradu je preminuo jedan od najznačajnijih domaćih pozorišnih reditelja Dejan Mijač (88), saopštilo je Jugoslovensko dramsko pozorište (JDP).

Mijač je, po završetku studija, 1957. dobio angažman u Narodnom pozorištu u Tuzl, gde je, za četiri sezone postavio na desetine predstava.

Potom je u Srpskom narodnom pozorištu u Novom Sadu, u narednih 13 godina, režirao niz zapaženih predstava klasičnog i savremenog repertoara.

Negova prekretnička režija bila je Pokondirena tikva Jovana Sterije Popovića 1973. „koja je predstavljala radikalan zaokret u odnosu na dotadašnja tradicionalna tumačenja ovog srpskog klasika“, navodi se u saopštenju.

Sistematično je nastavio da se bavi Sterijom tokom celog života i režirao i druge njegove drame.

Bavio se glumačkim pedagoškim radom u Novom Sadu, pri Dramskom studiju SNP, a potom prešao na Katedru za pozorišnu režiju na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu, gde je ostao do penzije.

Režije Vase Železnove, Gorkog i Nušićeve Pučine, bile su njegovi prvi radovi u JDP-u, u kojem je, iako nikad nije bio stalno zaposlen, s punim pravom smatran kućnim rediteljem.

Poput novosadske Pokondirene tikve, dalji iskorak u tumačenju domaćih klasičnih dela bila je Pučina, koja je postala jedna od trajnih činjenica savremenog srpskog teatra.

IZJAVA DANA: Zašto Dejan Mijač smatra da je srećan što neće doživeti da bude u budućem svetu

Sa dolaskom Jovana Ćirilova na mesto upravnika JDP, Mijač je ostvario kontinuitet svojih velikih rediteljskih dometa, poput praizvedbe Simovićevog Putujućeg pozorišta Šopalović i prve verzije Sterijinih Rodoljubaca.

Uvek je rado pozivan da režira u pozorištima Atelje 212, Grad teatar Budva, Zvezdara teatar, Teatar Kult, Pozorište „Boško Buha“, kao i u pozorištima u Sarajevu, Zagrebu, Splitu, Rijeci.

Glumci su voleli da rade sa Mijačem jer je on kroz njih umeo da sprovede svoje ideje na način da su i sporedne uloge postajale vidljive i učestvovale u značenju predstave, naveo je JDP.

Umeo je da angažuje ansambl, da u glumcu potakne ono najbolje što ima da podari, „premda je Mijač bio poznat i kao strog i zahtevan reditelj“.

„Mijač je umeo da odabere pravi komad za dati društveni trenutak, ali je predstava Golubnjača Jovana Radulovića u Srpskom narodnom pozorištu 1982. izazvala tako jak odijum u vladajućim krugovima KP Vojvodine da je došlo do njene zabrane“, navodi se u saopštenju.

Hrabrim činom reditelja i glumaca predstava je uspela da preživi zabranu tako što je preseljena u Beograd, 1983, gde je odigrana čak 250 puta pred punim gledalištem Studentskog kulturnog centra.

Mijač je postavio predstavu Mrešćenje šarana Aleksandra Popovića (1929–1996) kojom je otvoren Zvezdara teatar, 1984, a 1987. postavio je provokativnu dramu Slobodana Selenića „Ruženje naroda“ u Jugoslovenskom dramskom.

Radeći niz komada Biljane Srbljanović, čije je tri drame premijerno postavio, „Mijač je značajno doprineo njenom spisateljskom stasavanju u jednu od vodećih evropskih dramskih autorica“.

I pored mnogih poziva, Mijač je odlučio da se povuče iz aktivnog pozorišnog života 2011.

Rođen je 1934, u Bijeljini, u svešteničkoj porodici.

Izvor: Beta

Foto: screenshot