Vitalov „Zlatni suncokret“ Uglješi Šajtincu
Fabrika „Vital“ iz Vrbasa, dodelila je ovogodišnju nagradu Zlatni suncokret Uglješi Šajtincu za kratki roman „Sasvim skromni darovi“, u izdanju izdavačke kuće Arhipelag, Beograd.
Kako je saopštio žiri u sastavu Jovan Zivlak, Nikola Strajnić i Vladimir Gvozden, na šestoj sednici, održanoj 25. januara 2012. godine, žiri je u skladu sa Pravilnikom nagrade razmatrao uži izbor i jednoglasno doneo odluku da se nagrada Zlatni suncokret za 2011. godinu dodeli romanu: „Sasvim skromni darovi“ Uglješe Šajtinca.
Uglješa Šajtinac je rođen u Zrenjaninu 1971. godine. Školovao se u Zrenjaninu, a studije je pohađao u Beogradu gde je diplomirao na odseku Dramaturgija, na Fakultetu dramskih umetnosti. Pripovedač je i dramski pisac. Objavio je romane: Čudo prirode (1993), Nada stanuje na kraju grada (2002) i VOK ON (2007), kao i roman za decu Vetruškina ledina (2006), i knjigu priča Čemer (1997).
Šajtinac je objavio i sledeće drame: Rekviziter (1999), Pravo na Rusa (2001), Govorite li australijski? (2002), Hudersfild (2005), Banat (2007), Vetruškina ledina (2008) i Lepet mojih plućnih krila (2009).
Više njegovih radio drama je emitovano kod nas i u svetu. Predstave po dramama Uglješe Šajtinaca igrane su na našim i na britanskim i američkim scenama. Po drami Hudersfild snimljen je istoimeni igrani film 2007. godine.
Dobio je Sterijinu nagradu za drama Hudersfild, 2005. godine a za roman VOK ON dobio je nagradu Biljana Jovanović.
Šajtinac od 2005. godine predaje dramaturgiju na Akademiji umetnosti u Novom Sadu. Živi u Zrenjaninu.
Šajtinčev kratki roman se može smestiti u već opsežnu biblioteku srpskih pripovesti o emigracijama, o kolektivnim i pojedinačnim egzodusima i bekstvima, od Crnjanskog, Pekića, Albaharija do Tasića i Tiaga Stankovića.
Ono što izdvaja Šajtinca, sa još nekoliko novijih autora, je naglašeno bekstvo njegovih junaka od herojstva koje je u središtu istorije, depatetizacija i usredsređenost na privatne povesti, na kosmos društvenih i emocionalnih veza u čijim osnovama su mitovi o sreći, evokacije o bitnosti ličnih geneza i uzročnosti, koje se izražavaju u igrama slučaja i relativizacijama velikih i predominantnih zakona nužnosti. Pa ipak, u Šajtinčevom romanu ima i pesimističke predanosti nerazgovetnim igrama života i sudbine pojedinca čija je volja nemoćna da utiče na tokove stvari, na moćne pokrete društvenih sila. Otuda Šajtinčevi junaci preuzimaju skromnost kao okvir svog života, stoicizam koji plamti u malim oazama sreće i u iznenadnim ekstazama koje se javljaju pred otkrićima punine trenutka, u magnovenjima koja daruju ushićenja i lepotu postojanja.
Nagrada se dodeljuje za najbolju knjigu na srpskom jeziku, u žanrovima romana, pripovetke, poezije, književne kritike, eseja i književne publicistike, objavljenu u toku prethodne godine.
Svečano uručenje šesnaestog „Zlatnog suncokreta“, održaće se krajem februara 2012. godine u Beogradu. Dobitniku nagrade pripada novčani iznos, kao i štampanje nagrađene knjige.
