Počinje trka za „Zlatnog lava“
Filmom „Martovske ide”, u režiji glumca, reditelja i producenta Džordža Klunija, velikog italijanskog miljenika, sutra svečano počinje 68. Venecijanski festival, najavljujući ujedno puno zvezda i puno filmskih uzbuđenja.
Novi Klunijev film, politička drama o ambicioznom guverneru sa severa, zasnovan je na pozorišnom komadu Boa Vilimona, koji je napisan posle Vilimonovog rada u neuspešnoj kampanji Hauarda Dina za nominaciju američkih demokrata, u trci za predsedničke izbore 2004. godine. Ovo je i priča o guvernerovom predstavniku za štampu koji je bio uvučen u političku korupciju, što sve zajedno ukazuje da je reč o filmu u kojem je Kluni, kao istaknuti holivudski liberal, ponovo na svom terenu, baš kao što je to bio i u filmovima „Laku noć i srećno” ili „Ljudi koji bulje u koze”.
„Martovske ide” je ujedno i četvrti Klunijev rediteljski poduhvat, on u rediteljskim vodama pliva sve sigurnije, ne odričući se ni svog osnovnog zanata – glume. U novom filmu tumači lik gramzivog guvernera, a uz njega su, kao partneri, još i slavni glumci Pol Đamati, Filip Simor Hofman, Marisa Tomej i Rajan Gozling. Posle pompeznog venecijanskog otvaranja i promocije ovog filma u najboljem mogućem okruženju, redovno prikazivanje u bioskopima širom sveta očekuje se u oktobru.
Ovogodišnja trka za „Zlatnog lava” i mnoga druga venecijanska odličja podrazumeva 22 ozbiljna takmičara, o čijim će dometima većati žiri na čijem je čelu američki reditelj Daren Aranofski. Do 10. septembra, jedan za drugim, takmičiće se filmovi: „Mislilac, krojač, vojnik, špijun” Pola Alfredsona (adaptacija romana Džona le Karea), nova verzija „Orkanski visovi” Andree Arnold, „Teksaška polja smrti” Amija Kanana Mana, „Ubica Džo” Viljema Fridkina, „Opasan metod” Dejvida Kronenberga, „Pokolj” Romana Polanskog, „Faust” Aleksandra Sokurova, „Život bez principa” Džonija Toa, kao i niz francuskih i italijanskih filmova…
Van konkurencije biće viđen i novi Madonin izlet u filmsku režiju, drama „V. E.”, o raspuštenici Vilis Simpson čija je veza sa britanskim kraljem Edvardom osmim dovela do njegove abdikacije 1936. godine. Van konkurencije se prikazuje i egipatski dugometražni dokumentarac „Tahrir 2011”, nazvan prema istoimenom kairskom trgu na kojem je buknuo bunt protiv Mubaraka, kao i film Filipa Fokona „Dezintegracija” u kojem autor istražuje radikalni islamizam.
Među ovogodišnjim venecijanskim gostima biće i legendarni Al Paćino sa filmom „Divlja Salome” koji potpisuje i kao reditelj, ali i kao glumac u dvostrukoj ulozi. Naime, Paćino tumači u ovom filmu i samog sebe, ali i kralja Heroda. Stiven Soderberg sa filmom „Zaraza” o nepoznatom virusu (inspirisan aferom „Svinjski grip”), dovodi na Lido i svoje glumce: Meta Dejmona, Kejt Vinslet, Marion Kotijar, Džud Loa i Gvinet Paltrou. Ukoliko se ovom zvezdanom nebu dodaju još i Kira Najtli, Džodi Foster, Kristof Volc, Kolin Fert, Geri Oldman i Džon Hart, onda je to i više nego dovoljno da ovogodišnja Mostra zveči i ječi od holivudskog sna.
Ništa novo za Veneciju, reći ćete, i u pravu ste, jer od svog osnivanja ovom festivalu je najmilije da ugosti što više holivudskih zvezda. Mnogi veliki neamerički reditelji, mnogi značajni italijanski autori, na venecijanskom Lidu se često osećaju kao prava siročad. Događalo se to i sjajnom autoru Marku Belokiju i njegovim angažovanim filmovima koji su svoj puni sjaj doživljavali najčešće van Mostre. Da li zbog blage griže stvarnosti ili što je konačno sazrela svest, tek ovogodišnji Venecijanski festival konačno se odužuje Belokiju, tako što će mu svečano biti uručen „Zlatni lav” za životno delo. Belokio se tako priključuje Bernardu Bertolučiju i Ermanu Olmiju, ali i internacionalnom društvu u kojem je i prošlogodišnji laureat Džoni Vu.
