Urađen projekat rekonstrukcije „Cvijete Zuzorić“
Naš svet se slabo interesuje za umetnost i književnost. Književnici gladuju jer ne mogu da nađu izdavača, slikari i vajari nemaju gde da izlože svoje radove, kompozitori nisu u mogućnosti da izdaju svoja dela, a muzički izvođači ili su eksploatisani, ili im je sala prazna na koncertima.
Ovako Branislav Nušić slika kulturnu scenu Srbije posle Prvog svetskog rata, koja ni danas nije mnogo drugačija. Zbog toga je naš najveći komediograf predložio „beogradskoj gospodi“ da osnuju društvo za širenje umetnosti, odnosno udruženje kome bi bio zadatak da „širi kulturu u narodu.“ Udruženje je nazvao po čuvenoj dubrovačkoj lepotici iz 16. veka – Cvijeti Zuzorić.Umetnički paviljon „Cvijeta Zuzorić“ na Malom Kalemegdanu danas je, što se vidi i po ruiniranosti zdanja, marginalizovan, izgubio je auru koju bi s punim pravom morao da nosi. Jer ta kuća nije samo arhitektonski vredno delo Branislava Kojića iz 1928. nego i simbol kulturnog delovanja i dešavanja u međuratnom Beogradu.Upravo zbog tog i takvog značaja koji je paviljon na Malom Kalemegdanu imao, akademik Brana Mitrović uradio je plan restauracije i adaptacije. Po njegovim rečima „Cvijeta“ bi posle rekonstrukcije imala 1350 kvadratnih metara izložbenog prostora, duplo više nego danas.
Pola depoa i prostor ispod glavnog ulaza bili bi, po tom planu, adaptirani u izložbeni prostor. Administracija, koja je danas na spratu paviljona, preselila bi se u suteren. Sadašnja galerija bi bila sklonjena, jer nije ni bila sastavni deo Kojićevog projekta. Nad glavnom salom, „maskirana“ postojećom atikom, bila bi podignuta nova izložbena sala, sa više od 300 kvadratnih metara, saznajemo u projektantskom birou arhitekte Mitrovića.
– Projekat smo uradili na molbu Upravnog odbora ULUS-a besplatno – kaže za „Novosti“ Brana Mitrović. – To je naš prilog revitalizaciji ovog značajnog zdanja. Time mislimo da motivišemo i građanstvo da skupi priloge od kojih bi te izmene bile i urađene. Tako bi i obnova bila izvedena kao što je nekad i gradnja paviljona.
Udruženje prijatelja umetnosti „Cvijeta Zuzorić“ je, kako nam kaže Natalija Cerović, istoričarka umetnosti – počelo sa radom u svom salonu na današnjem Studentskom trgu, na mestu gde je kasnije podignuta Kolarčeva zadužbina.
– „Cvijeta Zuzorić“ je predstavljala srpsku umetnost u inostranstvu. Organizovala izložbe u Amsterdamu, Pragu, u Belgiji, Švedskoj, Danskoj – objašnjava Natalija Cerović. – Beograd je zahvljujući „Cvijeti“ video najveća ondašnja imena evropskog slikarstva, dela Burdela, Majola, Matisa, Derena, Noldea, Grosa. Takve izložbe danas možemo samo da sanjamo.
Osim što je organizovalo veliki broj međunarodnih izložbi, udruženje je kroz sekcije posvećene književnosti i muzičkom stvaralaštvu široko delovalo na domaćem, ali i na međunarodnom planu sve do početka Drugog svetskog rata, kada angažman „Cvijete Zuzorić“ zauvek prestaje.
Ostaće samo ime Umetničkog paviljona koje je Udruženje izgradilo sopstvenim i prilozima građana organizujući balove, izložbe, koncerte…
Paviljon je počeo sa radom 1928. godine. U ovom prostoru udruženje je počelo da organizuje dve izložbe, koje su opstale do danas: prolećnu, uz učešće jugoslovenskih umetnika i jesenju, na kojoj učestvuju beogradski umetnici.
