Jerusalim želi deo holivudskog kolača
Izraelu je dosadilo da Holivud scene Isusovog raspeća snima u Italiji a invazije krstaša na Svetu zemlju u Maroku, pa su zvaničnici obećali poreske olakšice, osiguranja od terorističkih napada i pozamašne fondove kako bi privukli producente u Jerusalim.
Zvaničnici žele da deo filmskog kolača vrednog više milijardi dolara i pravi Jerusalim na velikom platnu, a ne zamene sa Mediterana, prenosi AP.
“To je apsurdno. Filmovi čija se radnja dešava u Jerusalimu snimaju se na Malti, u Maroku i Grčkoj“, kaže izraelski režiser Joram Honig.
Honing je šef Jerusalimskog filmskog fonda koji je pre tri godine osnovan kako bi privukao što više filmadžija u taj grad. U Holivudu vlada mišljenje da je Jerusalim previše opasan za snimanje. Međunarodne osiguravajuće kuće tradicionalno odbijaju da pokrivaju rizik od terorističkih napada.
Tokom 1980-ih, Izrael je uspeo da privuče poznata imena poput Silvestera Stalonea koji je tamo snimao “Ramba 3“ ili Čaka Norisa i njegovog “Delta odreda“, ali su se kasnije producenti okrenuli zemljama koje su nudile velike poreske olakšice.
“Ako misle da je skupo i opasno, neće dolaziti ovde“, objašnjava Honig. „Zbog toga je izraelska vlada 2008. godine donela zakon kojim se stranim filmskim kompanijama nude poreske olakšice ako snimaju u Izraelu.
Početkom godine, Izrael je osnovao osiguravajući fond koji će pokrivati produkciju u slučaju rata ili terorizma“, rekao je Zadrir Asas iz izraelskog Ministarstva industrije, trgovine i rada.
Čak se i izraelski producenti klone grada. Od 600 izraelskih filmova snimljenih od osnivanja zemlje, svega 30 je snimljeno u Jerusalimu, kaže Honig.
Situacija je polako počela da se menja i neki od najpoznatijih izraelskih filmova, uključujući i “Fusnotu“ Jozefa Cedara koji je dobio nagradu za najbolji scenario ove godine u Kanu, snimaju se u Jerusalimu.
Razlog zašto zvaničnici žele da privuku filmadžije u Jerusalim je, osim novca, i taj što žele da grad predstave u drugačijem svetlu od stalnih slika sukoba koje se pojavljuju na vestima.
Honig je najavio da bi uskoro mogao da bude postpisan ugovor sa nemačkim producentom o snimanju filma o suđenju nacisti Adolfu Ajhmanu koje se održalo u Jerusalimu 1961. godine.
Jedan italijanski producent je takođe predložio snimanje komedije o italijanskoj opatici koja se zaljubljuje u ultra ortodoksnog Jevreja.
Fond računa i na još nekoliko projekata uključujući i film “Jerusalime, volim te“ producentkinje Emanuel Benbihi, koja radi seriju gradova ljubavi.
Tel Aviv i Haifa takođe razvijaju slične fondove kako bi privukli producente i u svoje gradove.
U međuvremenu, holivudske produkcije snimaju filmove o Jerusalimu na drugim mestima. “Svetski rat Z“, zombi film sa Bred Pitom u glavnoj ulozi, dešava se delom i u Jerusalimu ali su se producenti ipak odlučili za Maltu.
Scene iz filma “Robin Hud: Princ lopova“ sa Kevinom Kostnerom, koje su se dešavale u zatvoru u Jerusalimu – snimljene su u Engleskoj i Francuskoj.
“Hristovo stradanje“ Mela Gibsona snimano je u Italiji. Scena iz filma “Minhen“ Stivena Spilberga koja se dešava na plaži u Tel Avivu snimljena je na Malti.
Neki filmovi čija se radnja dešava u Jerusalimu su čak snimljeni u bliskoistočnim zemljama koje nemaju najprijateljskije odnose sa Izraelom. “Nebesko kraljevstvo“ snimljeno je 2005. u Maroku koji je prekinuo diplomatske odnose sa Izraelom 2000. godine, sa izbijanjem palestinske pobune.
“Žitije Brajanovo“ snimljeno je u Tunisu, koji je diplomatske odnose sa Izraelom uspostavio 1996. godine, da bi ih četiri godine kasnije prekinuli.
Istina, važe i drugačija pravila. Triler “Ne bez moje ćerke“ u kome je 1991. godine glumila Sali Fild o Amerikanki zarobljenoj u Iranu snimljen je delom u Izraelu.
Uvodna scena filma “Insajder“ u kojoj se lik koga glumi Al Paćino sreće sa osnivačem militantne grupe Hezbolah u Libanu, snimljena je u jednom aparskom selu u Izraelu.
