Katarina Žutić: Od glumačkog nasleđa do umetničke vizije
Odavno je prepoznata kao jedno od istaknutih imena srpskog glumišta ali, u poslednje vreme, Katarina Žutić sve više privlači pažnju i svojim rediteljskim radom. Rođena u umetničkoj porodici, kao ćerka glumačkog para Svetlane Bojković i Miloša Žutića, Katarina je od malih nogu bila okružena pozorištem i filmom. Njena bogata glumačka karijera, u kojoj se istakla karakternim ulogama u filmskim klasicima, dobila je novu dimenziju kroz njeno rediteljsko stvaralaštvo i slikarski izraz.
Rediteljski debi i izazovi interpretacije Borislava Pekića
Njeno najnovije rediteljsko ostvarenje, predstava „Čarobni kofer gospođe X ili X + Y = 0”, rađena po delu Borislava Pekića, postavila je pred nju izazov interpretacije jednog od najslojevitijih domaćih pisaca.
„Adaptaciju sam fokusirala na temi ljudskosti – šta nas to čini ljudima, a šta nas od toga udaljava. Komad nudi mnogo tema, okosnica priče je preljuba, ali se kroz to provlače mnogi motivi, kao izdaja, laž, nesigurnost, (ne)ravnopravnost itd. Da bi sve bilo zanimljivije, ovaj tekst je pisan kao komedija, kroz niz stereotipa iz bračnog života, u kojima svako od nas može da se prepozna. Ti stereotipi su često komični u svojim nerešivim jednačinama i cilju da se muški i ženski princip razumeju”, objašnjava Katarina za BIZLife.
Njena rediteljska vizija donela je inovativan pristup delu koje sadrži elemente komedije i apsurda. Pekićeva dela poznata su po futurističkom i distopijskom tonu, što je Katarina iskoristila kako bi scenski prikaz imao specifičan vizuelni identitet i dinamiku.
Predstava je imala premijeru 28. februara, na sceni Opere i teatra „Madlenianum”, a Katarina kaže da još uvek nije uspela da sagleda sve reakcije publike, ali da je primetila da je predstava uspela da ih nasmeje i natera na razmišljanje.
Od velikih glumačkih uloga do rediteljskih aspiracija
Dok je u javnosti poznata po svojim upečatljivim filmskim i televizijskim rolama, Katarina Žutić godinama je bila prisutna i u teatru. Kao prekretnicu u svojoj glumačkoj karijeri izdvaja predstavu „Kazimir i Karolina” Edena fon Horvata, u režiji Snežane Trišić, koja joj je donela Sterijinu nagradu i otvorila nove umetničke perspektive.
„Ta uloga mi je donela mnoge nagrade, između ostalih i Sterijinu, a da nije bila glavna i mislim da sam sa njom dospela na novi nivo u traganju unutar sebe i načinu na koji sam to interpretirala. Važno je da mi glumci imamo priliku da igramo velike pisce, jer nas oni vode putem na koji sami ili sa osrednjim piscima nikada ne bismo dospeli. To iskustvo i proces dolaska do uloge zaista su bili nešto što ću pamtiti”, navodi poznata glumica.
Rediteljskim putem počela je da korača promišljeno, gradeći ga paralelno sa glumačkom karijerom. Istovremeno, njena rediteljska promišljanja prožeta su dugogodišnjim glumačkim iskustvom, što joj omogućava da bolje razume izvođače i njihove izazove na sceni.
„Moje primarno zanimanje je gluma, tome sam najviše vremena i truda posvetila, u toj ’disciplini’ se najbolje snalazim. Međutim, režija nije toliko daleko u odnosu na glumu, naravno, drugi je aspekt sagledavanja komada, ali kao glumica sam donekle svesna šta može, a šta ne može biti izvodljivo”, kaže ona.
Slikarstvo kao nova dimenzija umetničkog izraza
Pored glume i režije, Katarina se bavi i slikarstvom, što vidi kao najintimniji vid umetničkog izražavanja.
„Slikarstvo je umetnost u kojoj ste okrenuti sebi isključivo, unutar sebe tragate za sadržajima i načinima kako da ih kroz boje i kompoziciju stavite na papir ili platno. Mada, moram da napomenem da i u glumi tragate unutar sebe, ali ne isključivo, gluma je, ipak, timski rad, kao i režija. Tokom pripreme svoje prve beogradske izložbe ’Persefonin vrt’ shvatila sam koliko mi je režija pomogla da napravim koncept i kontekst izložbe – naime, sve sam posmatrala kao neku predstavu u kojoj sam i pisac, i glumac, i reditelj. Obradovalo me je da sam naišla na poznat teren i zaista mi je pomogla veština režije, koju sam relativno skoro studirala”, navodi Katarina za BIZLife.
Glumica priprema novu izložbu u galeriji „Green door”, koja će biti otvorena u junu.
Pozorište nekad i sad – umetnost u promeni
Gledajući razvoj pozorišne i filmske scene u Srbiji, Katarina primećuje da se umetnički trendovi menjaju, ali ne vidi drastične promene.
„Jedno vreme su svi koristili mikrofone u predstavama, sada ih često nema. Dekor je sveden, što možda deluje kao ograničenje, ali zapravo omogućava bolju koncentraciju na tekst i glumu”, primećuje ona.
Bez obzira na promene, ostaje posvećena suštini umetnosti – bilo kroz glumu, režiju ili slikarstvo. Njena umetnička radoznalost i hrabrost da istražuje različite forme izražavanja čine je autentičnom figurom srpske kulturne scene.
„Smatram da umetnost treba sa sobom da nosi i kritiku društva, u želji da ukaže na nepravde ili nedela koje nekad činimo potpuno nesvesni te činjenice. Svakako da je cilj i zabava, ali mislim da je zabavan način da se kaže ozbiljna stvar pun pogodak nekog umetničkog dela”, zaključuje ona.
Saznajte sve o dešavanjima u biznisu, budite u toku sa lifestyle temama. PRIJAVITE SE NA NAŠ NEWSLETTER.
Izvor: BIZLife/Nemanja Kuč
Foto: Zoran Škrbić
