TEMA BROJA Stanje u građevinskoj industriji Srbije: HOD PO TANKOJ ŽICI
I dok su usta političara, naročito u vreme predizbornih kampanja, puna priče o presudnoj ulozi građevinske industrije i njenog oporavka za oporavak celokupne srpske privrede, ovoj industrijskoj grani sve je gore. Mere države donošene poslednjih godina, a u cilju pomoći građevini, čini se, nisu dale nikakve rezultate. Problemi su danas, pet godina, od otpočinjanja velike ekonomske krize, veći nego što su bili ikada.
Učešće ove industrijske grane u stvaranju ekonomskog bogatstva Srbije smanjilo se sa deset na samo tri odsto, od stotina preduzeća koja su gradila puteve, pruge, mostove, vodna postrojenja i stambeni prostor, ostalo je nekoliko desetina kojima se omča nelikvidnosti sve više steže oko vrata. Podaci upućenih svedoče da 80 odsto ovih preduzeća ima blokirane račune i praktično im je onemogućeno da posluju. Broj radnika u njima poslednjih godina smanjio se za oko 20.000, a sivo tržište je preplavilo i to gradilišta koji trenutno rade u Srbiji.
Situacija nije bolja ni među proizvođačima građevinskog materijala. Prema podacima Udruženja, koje okuplja 16 proizvođača zidanog i krovnog materijala, oni rade sa trećinom svojih kapaciteta, cene ovog materijala niže su nego ikada, a gradnja i potreba za njihovim proizvodima praktično je nestala na domaćem tržištu.
Upravo zbog toga, oči i jednih i drugih uprte su u državu, kako njene krupne infrastrukturne projekte, poput gasovoda Južni tok, Beograda na vodi ili završetka putnih i železničkih koridora, tako i najavljene jeftine i masovne stanogradnje širom Srbije.
Poznavaoci stanja u građevinskoj industriji Srbije tvrde da je država i najodgovornija za situaciju u kojoj su se našle mnoge fabrike, jer je, sa jedne strane, u izgradnji infrastrukture dozvoljavala i protežirala strane izvođače, a sa druge strane, visoke cene stanova i neuređeno tržište praktično su početkom krize zaustavili izgradnju kvadrata, a time i građevinsku operativu.
Ceo tekst pročitajte u najnovijem broju BIZLife magazina
