Najviše mrtvorođenih beba u UK
Velika Britanija ima najveći broj mrtvorođene dece u Zapadnom svetu, navodi se u međunarodnim statistikama.
Više od 4.000 dece rodi se mrtvo svake godine, dakle, u proseku 11 dnevno, što znači da se stopa smrtnih slučajeva pri rođenju nije promenila već celu deceniju.
Stručnjaci procenjuju da je jedan od tri slučaja mrtvorođenja povezan sa faktorima koji se mogu sprečiti, kakvi su ekstremna gojaznost majke, rađanja u starijim godinama i pušenje u toku trudnoće.
U Velikoj Britaniji to je uzrok 1.400 slučajeva mrtvorođene dece posle prve 24 nedelje trudnoće svake godine. Ipak, mnoge žene i neki lekari deluju nesvesni rizika koji nosi rizično ponašanje.
Barem jedna trećina ovakvih slučajeva ostaje neobjašnjena. Nova istraživanja pokazuju da Velika Britanija sa 3,5 slučajeva mrtvorođene dece na hiljadu rađanja zauzima 33. mesto među 193 svetske države.
Od svih ekonomski prosperitetnih zemalja samo Novi Zeland, Austrija i Francuska imaju veće stope broja mrtvorođene dece. Belorusija i Estonija dele mesto sa Velikom Britanijom, dok se u Finskoj javlja svega dva takva slučaja na 1.000 rođenja.
Brojka od 4.100 mrtvorođene dece godišnje je deset puta veća od godišnjeg broja slučajeva „smrti u kolevci“ koji se kreće oko 300. Prema novom izveštaju, uzroci ove pojave uključuju urođene deformacije, majčine zdravstvene probleme i komplikacije i infekcije pri rađanju.
U rizičnu grupu spadaju žene starije od 35 godina sa viškom kilograma, koje puše, piju alkohol ili koriste opijate, zatim, trudnoće tinejdžerki i višestruke trudnoće. Većem riziku izložene su etničke manjine i socijalno ugroženi slojevi stanovništva.
Procenjuje se da 705 slučajeva mrtvorođene dece godišnje zapravo je posledica majčine gojaznosti, 367 starosti majke i 346 majčinog pušenja u toku trudnoće.
Profesor Gordon Smit jedan od autora sa Univerziteta u Kembridžu smatra da stopa mrtvorođenih u Velikoj Britaniji zapravo je viša u poređenju sa drugim zemljama iz još neobjašnjenih razloga.
„Ono što je moguće učiniti jeste informisanje žena da kasna trudnoća nosi veći rizik od ove pojave“, smatra profesor Smit. Žene koje spadaju u rizičnu grupu, treba da budu svesne značaja prenatalne nege i da pozovu pomoć čim primete da se beba ne pomera u kasnoj trudnoći.
„Lako je govoriti o svesti o ovoj pojavi, a teško učiniti da se nešto promeni Ono što nipošto ne treba činiti je kriviti ženu zbog onog što joj se dešava“, smatra prof. Smit.
Mnoge žene imaju izuzetno komplikovane trudnoće. U kombinaciji sa slabim servisima za majke u eri smanjivanja budžeta svih ustanova, ova pojava može doneti nesreću još mnogim bebama i njihovim porodicama.
